Dit zijn de namen | 2023

Benjamin De Roover (1996) is dichter. Hij studeerde in Gent en was jarenlang betrokken bij Auw La, een studentenvereniging voor poëzie en spoken word. Gedichten van hem verschenen onder meer in Samplekanon, Kluger Hans, Deus Ex Machina en Het Liegend Konijn. Hij is redacteur bij tijdschrift nY en werkt als boekhandelaar. 

Daniëlle Zawadi (1999) schrijft proza en treedt op met spoken word, waarbij ze haar biculturele achtergrond als tweedegeneratie Nederlander met Congolese roots belicht. Haar werk gaat over vriendschap en de belevingswereld van Gen Z, in het Nederlands, Frans en Engels. Ze initieerde Het Zwarte Schaap en won verschillende prijzen, waaronder de Black Indigenous People of Color Voice Award in 2020. Afgelopen twee jaar tourde ze met de spoken word voorstelling ‘Alstublieft, Zawadi’. Ze is coach bij Poetry Circle 070 en programmamaker bij Poetry International. 

David Weel (1998) is schrijver, fotograaf en podcastmaker. Hij werkte als creatief strateeg voor een reclamebureau en studeert nu Woordkunst aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. David nam deel aan het Das Mag Zomerkamp en maakt verhalen voor onder andere VICE, KRO-NCRV en Vuurland. In zijn werk zoekt hij naar het absurde van de mens en speelt hij met verzonnen waarheden. 

Esmé van den Boom (1993) schrijft gedichten, proza, toneel en liedjes. Haar werk draait altijd om fascinatie en ontdekking, een onderzoek naar het vertrouwde. Ze stond op vele podia als Noorderzon, Read My World, Dichters in de Prinsentuin en de Frankfurter Buchmesse. Esmé was Huisdichter van de Rijksuniversiteit Groningen, finalist van Write Now! en deelnemer aan het Zomerkamp van Das Mag. De gemeente Groningen kende haar het Hendrik de Vriesstipendium toe voor haar bundel Eigen kamers, over de toekomstdromen en -angsten van Groningse vrouwen.  

Femke Zwiep (1999) schrijft poëzie over ziekte, gekte, geloof en magie. Ze studeerde Creative Writing aan ArtEZ Arnhem, droeg o.a. voor tijdens Vers van het Mes en op Lowlands en publiceerde in DW B en Wobby.club. Ze is redactielid bij Samplekanon en werkt momenteel aan haar debuutbundel.  

Lees meer op femkezwiep.nl 

Flora Kenza Nacer (1995) is student regie aan de Academie voor Theater en Dans in Amsterdam. Met haar werk poogt zij ruimte te maken voor dat wat haar in het leven naar de keel grijpt, verkerend in het existentiële schemergebied tussen leven dood, waak en droom. Flora's schrijven is een zoektocht naar een fluïde staat van zijn.  

Francesca Birlogeanu (2002) is student geneeskunde, dichter en theatermaker. Hun poëzie is o.a. te lezen in Kluger Hans, Deus ex Machina en Het Liegend Konijn. Ze volgde een talentontwikkelingstraject bij Vuurland en deed mee aan Dans Dichter Dans! en het Belgisch Kampioenschap Slam Poetry. In hun werk zoekt die graag de scherpe kantjes op van vrouwelijkheid, familiale banden en menselijke interacties.  

Gidi Pols (1993) onderzoekt als journalist De Zuidas-mens. Soms druppelt er wat van door in zijn gedichten. Vaker gaat zijn (voordraag)poëzie over de vlavoorkeur van daklozen, de vuurtoren aan het Haringvliet of wachten op het ontspruiten van bonenplanten. 

Jalil Sultani (1996) heeft geen verworvenheden om mee te flexen en een hoop waanzinnige toekomstplannen. Hij schrijft brieven. Dat doet hij clichématig: in cafés, met vulpen en aan de liefde. Hij danst en verlangt naar een penvijand. Een figuur als Arnon Grunberg lijkt hem die rol waardig. Als ondertitel van Jalils biografie werd Had ie maar één ding gedaan gesuggereerd.  

Jordy Spyt (1994) is sociaal-cultureel werker en lid van het collectief van de Letterzetter van Kortrijk. Zijn inspiratie haalt hij uit de marge van de samenleving. Zijn kortverhalen zijn absurd, kras, empathisch en hebben een vleugje humor. Zijn personages en werelden zijn imperfect en hebben een melancholische toets. 

Ka(a)te Dejonckheere (°2019) schrijft poëzie, proza, podium- en visuele teksten. Werk verscheen onder andere in en op De Internet Gids, Het Liegend Konijn, Tirade en Hard//Hoofd. Daarnaast onderzoekt ze de ruimtes tussen literatuur en beeld, zoals in het mediacollectief STERKAT met Ester Bosschaert Devroe. Ka(a)te Dejonckheere mag niet verward worden met haar non-fictieve alter ego Kate Dejonckheere (°2000), die Kunstwetenschappen en Vergelijkende Moderne Letterkunde studeerde aan UGent. 

Leonore Spee (1994) is schrijver, muziektheatermaker en performer. Met Sascha Bornkamp richtte ze Teletext op. Teletext maakt Nederlandstalige popmuziek en stampt literaire projecten uit de grond die hun liefde voor (oude) taal, muziektheater en geschiedenis combineren. Sinds 2023 maakt Leonore deel uit van Gents performancecollectief Ontroerend Goed. Ze is lid van feministisch schrijverscollectief Hyster-x. 

Maite Vanthournout (1998) studeerde Taal- en Letterkunde aan de Universiteit Gent. In kortverhalen en essays ontleedt ze graag de veelzijdigheid van plaatsen en mensen. Soms wil ze lezers op een ‘exotisch’ dwaalspoor brengen door onder het pseudoniem Maria Amparo te schrijven, tegelijkertijd heft ze zo de ontkoppeling met haar geboortenaam op. Ze is werkzaam bij Kluger Hans als prozaredacteur en neemt deel aan het collectief JEANNE. Or the Western Touch: Am I Evil. 

Merel van Slobbe (1992) is schrijver, dichter en journalist. In haar werk onderzoekt ze internet, intimiteit, cyborgs en mystiek. In 2019 verscheen haar chapbook Aan de rand van een lichaam bij Wintertuin Uitgeverij en in 2023 debuteerde ze bij de Arbeiderspers met haar bundel De maan schijnt feller in de metaverse.  

Oumaima Belkhdar (2000) is een spoken word artiest, dichter en prozaschrijver met te veel postzegels en een serieuze schrijfobsessie. Zij opent nog steeds kasten in de hoop dat zij ooit Narnia zal aantreffen; voor nu laat zij zich vooral verdwalen in de volgende vraag: wie kunnen wij zijn? Haar fantasierijke verhalen gaan vaak over het grijze gebied tussen maatschappelijke posities en identiteit. Zij maakt deel uit van de Poetry Circle in Eindhoven, is geselecteerd voor Full Circle 2023, publiceert wekelijks werken voor Vuurland als talent en heeft onder andere teksten gedeeld voor Amnesty International. 

Pieter Van de Walle (1992) is schrijvend bioloog en gebiologeerd schrijver. Zijn verhalen en gedichten verschenen eerder in Het Liegend Konijn, DIG, Hard//Hoofd, De Revisor, De Optimist en Deus Ex Machina. Hij recenseert voor De Reactor en is kernlid van de Klimaatdichters. In 2020 behaalde hij zijn doctoraat aan KU Leuven over de neurobiologie van wormen. Hij schrijft over natuur, technologie en de griezelige vallei daartussenin. 

Sara Mertens (1994) is illustrator en (strip)tekenaar. Ze studeerde aan het KASK in Gent. In de beelden die ze maakt lopen droom en werkelijkheid door elkaar. Haar verhalen onderzoeken de schoonheid en breekbaarheid van menselijke relaties. Ze tekende onder andere voor Rekto:verso, Zink, DW B en Etcetera. 

Zindzi Tillot (1997) woont in Brussel en studeert woordkunst. Ze is lid van feministisch schrijverscollectief Hyster-X en redacteur bij literair boorplatform Kluger Hans. De voorbije jaren werkte ze vooral als dichter. Tegenwoordig houdt ze zich ook met proza, videokunst en performance bezig. Naast kunst en literatuur heeft ze ook veel interesse in sociale gelijkheid, videogames, mode, film, filosofie en internetcultuur. Haar werk zou je kunnen omschrijven als melancholische feverdreams met scherpe randjes.