Dit zijn de namen | 2022

Charlotte Remarque (1998) is recensent, essayist en podcastmaker. Ze vindt literatuurkritiek een interessant en op zichzelf staand genre. Haar werk verscheen onder andere in de Groene Amsterdammer, de Volkskrant, en de Nederlandse Boekengids.

Dagmar Dirkx (°1993) is schrijver, curator en kunsthistoricus. Hen schreef onder meer voor Metropolis M, Fantômas, De Witte Raaf en TIM Magazine.  

Emerald Liu (1991) is schrijver, journalist, en dichter. Ze schreef eerder voor onder andere The Millions, Drawing Matter, en Far-Near. In haar werk speelt ze met verschillende zintuigen en haalt ze haar inspiratie uit zowel het wetenschappelijke als uit verschillende culturen om zo een open dialoog te creëren binnen elk stuk.

Eva Salman (1992) schrijft horrorverhalen en speculatieve fictie. Ze heeft als sociaal wetenschapper onderzoek gedaan naar antikapitalistische verzetsbewegingen, thuiskomen en queer familievormen. Haar verhalen gaan vaak over verlangen, de doden en het Europees imperialisme.

Guus Møystad (1992) is een kunstenaar, schrijver en storyteller. Hij is een chaotische mengelmoes van identiteiten en gevoelens, die door zijn kindertijd in Beiroet, internationale school in Oslo, wortels in Maastricht en familie in Brussel, nooit helemaal tot rust zijn gekomen. Deze mengelmoes drukt hij in het mooiste mengelmoes-medium aller tijden uit: strips. Hij is geïnteresseerd in en geïnspireerd door politiek, geschiedenis, fantasie, utopie, lichamen en identiteit. 

Hasret Emine (1992) is historicus, schrijver, fotograaf en astroloog. Hun stukken verschenen onder meer in De Goede Immigrant (Dipsaus, Uitgeverij Pluim), op intersectioneel platform Lilith Magazine en in Gonzo (circus). Hen richtte een antikapitalistische uitgeverij op genaamd Pembe Publishing.

Johannes Lievens (2001) behaalde in 2021 een Master Woordkunst met een honderd-dagen-lang klimaatprotest en een monoloog over De Baron in de bomen van Italo Calvino. Wijzen naar de wereld is het centrale thema in zijn werk, zowel in het theater, in spel, een interview of een audiowerk. Je vindt veel meer op johanneslievens.be.

Jutta Callebaut (1992) studeerde Woordkunst aan het Conservatorium van Antwerpen. Ze schrijft uitsluitend fictie en won met haar theatertekst ‘Forelletje’ de Afstudeerprijs 2021. 

Kenneth Berth (1996) is radio- en documentairemaker. Hij maakte de podcast Zo Geboren (VRT) en eerder podcasts over vaststaan in de file voor BBC Radio 3, over uit je raam kijken voor NPO Radio 1 en VPRO en over zingen voor Studio Brussel. Voor Radio 1, MNM en Klara maakte hij audiodocumentaires en werkte mee aan projecten van Het Nieuwstedelijk in Leuven, de Schouwburg van Kortrijk, het Concertgebouw van Brugge en de Brakke Grond.

Lemuël de Graav (1998) is schrijver, filmmaker en artiest. In 2020 stond hij in de finale van het NK Poetry slam en won hij de 1e ILFU internationale verhalenwedstrijd met zijn film 'Ik haat poëzie'. Ook representeerde hij Nederland op het WK Poetry Slam in Parijs. Als Lemu maakt hij ‘uiterst poëtische hiphop’.

Maaike Rijntjes (1997) is dichter, schrijver, chaoot, en als filosofe onzeker over hoe deze woorden op de werkelijkheid passen. Die schrijft poëtische essays, filosofische kinderverhalen en vooral essayistische poëzie, waarmee die tweemaal in de finale van Write Now! belandde. Diens werk verscheen onder meer in De Optimist, iFilosofie en Het Liegend Konijn.

Mahat Arab (1996) is een Arnhemse schrijver en dichter. Via Mensen Zeggen Dingen ontdekte hij de wereld van poëzie en vond hier een nieuwe passie in. Zijn teksten gaan veel over identiteit, onwennigheid maar ook over de humor die we in ongemak tegen kunnen komen. De afgelopen jaren was hij te zien op clubshows van Mensen Zeggen Dingen, Poetry Circle Nowhere, als onderdeel van het interdisciplinaire collectief MOT. In 2021 won Mahat de ILFU Verhalenwedstrijd.

Marian van der Pluijm (1997) is historica. Voor VPRO-radioprogramma OVT maakte ze de audiodocumentaire Het Spoor Terug: Het schriftje uit Bor over de Hongaarse dichter Miklós Radnóti en voor VPRO docs de audiodocu Dwaalgasten over een polder in de Biesbosch, overstromingen en vogels kijken. 

Maya Mertens (1992) is performer en muzikant. In 2019 richtte ze de ‘Vieze Cirkel’ op, de bijbehorende cult van Vieze Meisje: een electropop-verbond met Alan Van Rompuy - alias Azertyklavierwerke - waarin pop, performance en rave worden gebundeld. In het theater werkt ze als acteur, soundtrackcomponist of beeldklankbord. Samen met Julien Neirynck vormt ze het performanceduo julienneirynck.be.mayamertens.nl waarmee ze soms op maat gemaakte ongeschikte verschijningen produceert.

Michael Koevoet werd geboren tussen de tulpenvelden en leeft het leven in Leiden. Op de hoogte van heel veel dingen, onwetend over nog veel meer en altijd op zoek. Michael was resident bij podcast MaxiPoezie en hij is een zesde van de boyband Sugafam.

Sarah de Koning (1992) is dichter. Haar werk stond driemaal in de Turing Top 100. In 2022 verschenen enkele gedichten van haar hand in het jubileumnummer van Het Liegend Konijn. Naast het dichtwerk is ze boekhandelaar in de Gentse boekwinkel Paard Van Troje.

Sixtine Bérard (2000) studeerde Kunstwetenschappen (podium- en mediakunst) aan de UGent. Ze is huiscartooniste van NTGent en schreef al voor Etcetera, Kluger Hans, DW B en Rekto:verso, waarvan ze ook redactielid is. Verder tracht ze de wereld radicaal zachter te maken, en steunt ze daarom ook de campagne In My Name.

Thom Wijenberg (1996) is schrijver en dichter. In zijn werk gebruikt hij camp om queer ervaringen in een heteronormatieve samenleving te onderzoeken en vieren. Zijn teksten verschenen op o.a. Tirade Blog, Vuurland en Notulen van het Onzichtbare en in Op Ruwe Planken.