Dit zijn de namen | 2024

Aska Hayakawa (2000) groeide op als een third-culture kid in Leiden. Het talent noch het een, noch het andere te zijn, is het fundament voor haar werk. Aska schreef theaterteksten voor Club Guy & Roni en haar verhalen werden gepubliceerd in De Gids en De Internet Gids.  

Dan Afrifa (1994) is schrijver, columnist, journalist en historicus. In eigen beheer bracht hij lang geleden vier verhalenboekjes uit en daarna publiceerde hij onder meer in De Groene Amsterdammer, de Volkskrant en Het Parool. Als historicus studeerde hij af met een (oral history) onderzoek naar de geschiedenis en erfgoedwaarde van het Kwakoe/u Festival in Amsterdam Zuidoost. Als tweedejaars aan de Schrijversvakschool probeert hij proza en essay, dromen en beschouwen samen te brengen. Lees meer op danafrifa.com.

Emilie Pariel (1995) schrijft proza en andere aangelegenheden. Ze verslindt papier in de hoop in een boek te veranderen. Het eerste teken is merkbaar: als het waait, klinkt uit haar het geluid van bladzijden die omslaan. Ze werkt aan haar debuutroman, waarin de tekst zelf de pen opneemt. 

emma ydiers (1997) denkt graag na over archieven, narratieven, paarden, kennis en tijd. Hun sterrenbeeld is steenbok, maar eigenlijk zou die liever waterman zijn. emma weet nooit wat relevant is om te vertellen. Hun doctoraatsonderzoek focust op strategieën om de dominante en uitsluitende geschiedschrijving over feminisme in België uit te dagen. 

Frances Welling schrijft en vertaalt. Ze studeerde Cultuurwetenschappen aan de Radboud Universiteit en Russisch, Slavische Letterkunde en Vertaalwetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Van 2017 tot en met 2020 programmeerde ze literaire evenementen bij Stichting Perdu, sinds het najaar van 2020 is ze redacteur van digitaal literair tijdschrift DIG. Essays en vertalingen verschenen op Hard//Hoofd, in de nY en in Tijdschrift voor Slavische Literatuur. 

Helen Weeres (1996) heeft een achtergrond in poëzie, Literary & Cultural Analysis en Gender & Sexuality Studies en werkt in de (onderzoekende) kunsten samen met regeneratieve boeren, wetenschappers en andere kunstenaars. Met diens poëzie wil Helen antropocentrisme de wereld uit schrijven, ook vormt dit de rode draad in diens verkenning van mens-natuur relaties middels rituelen die gevoed zijn door ecologie en verdwenen heidense rituelen/ folklore.

Hilde Onis (1994) is beeldend kunstenaar, maakt sculpturen en installaties en schrijft daarnaast proza en poëzie. Het werk verkent welke kwesties van onderlinge afhankelijkheid er bestaan tussen ons en alles waar we onszelf mee omringen, en onderzoekt de taligheid die huist in ambacht en materiaal. Hilde exposeert bij verschillende culturele instellingen en studeert momenteel aan de Schrijversvakschool. Vind meer op hildeonis.com 

Jan Wester (1995) is schrijver en beeldhouwer. Hij studeerde Beeld & Taal aan de Gerrit Rietveld Academie en Wijsbegeerte aan de UvA. Hij nam deel aan het Slow Writing Lab van het Nederlands Letterenfonds en werkt op dit moment onder redactionele begeleiding van Rob van Essen aan zijn debuutroman Koeman. Lees meer op zijn janwester.com.

Lennert De Vroey (1994) werkt als schrijver, theatermaker, onderzoeker en journalist. Dat doet hij zowel alleen als in verschillende samenwerkingen, met wisselende media en voor een uiteenlopend publiek. Taal zit in het hart van zijn praktijk, die voortkomt uit een onderzoekende methode. Het ruimtelijke, reizen, logistiek en eten zijn terugkerende thema's. Hij studeerde Woordkunst en Politieke Wetenschappen, werd geboren in Borgerhout en woont in Brussel.  Lees meer op zijn website. 

Lin An Phoa (1995) schrijft poëzie en treedt op als spoken word-artiest. Ze studeerde af als taalwetenschapper, maar verkiest nu de creativiteit boven de universiteit. In haar werk onderzoekt ze vragen rondom culturele identiteit, feminisme, keuzemenu’s, systeemkritiek, spiergeheugen en self care-cultuur. Haar poëzie is een uitnodiging tot verbinding, verzachting en verandering. Lin An werkt als educatief programmamaker bij spoken word-platform Poetry Circle en zit in het ontwikkeltraject van Wintertuin.

L. J. De Brouwer (1996) is opgegroeid in een klein dorpje aan de Belgisch-Nederlandse grens en woont nu al zes jaar in Berlijn. L.J. streeft ernaar om alles in het leven zo hiërarchieloos mogelijk te benaderen: spreken, denken, liefhebben, bestaan. Dit is een voortdurend leerproces, waarbij literatuur, met name poëzie, een liefdevolle handlanger is. 

Mei-yun Boswinkel (2003) is vaak op pad, op zoek naar verhalen, zowel fysiek als online. Momenteel studeert ze Creative Writing aan ArtEz. Eerder nam ze deel aan het zomerkamp van Das Mag. Ze schrijft met oog voor menselijkheid en dan vooral de ongemakkelijke, onwetende kant daarvan. Haar werk vertaalt zich in proza, audio en non-fictie. 

Mieke 'Mik' Schelstraete (2001) is student Grafiek in KASK Gent en maakt beeldende kunst, stripverhalen en boeken en schrijft proza en essays. Films en de kruisingen tussen beeld en tekst staan centraal. Hun werk is voornamelijk uitgegeven in eigen beheer, maar verscheen ook al op Fantômas. Mik is medeoprichter van uitgeverij/collectief Zwarte Pagina en muzikant bij Hartworm.  

Naomi van Kleef (1999) is schrijver, performer, beeldmaker en sociaal-cultureel onderzoeker. In haar huidige werk onderzoekt ze vrouwelijke stemmen door middel van persoonlijke (dagboek)geschiedenissen en community-theater. Ze neemt deel aan het FOTODOK Lighthousetraject en is redacteur bij tijdschrift Simulacrum. Als onderdeel van collectief Buitenplaats Brienenoord, repeteert ze de toekomst op een stadseiland. Vind meer op naomivankleef.com

Roan Kasanmonadi (1995) is een Rotterdamse dichter en spoken word artiest. Hiernaast is hij arts in opleiding tot psychiater en moderne danser. In zijn werk combineert hij abstracte associaties met alledaagse taal en verwijzingen naar popcultuur. Eerder heeft hij voor onder meer Poetry International, Mensen Zeggen Dingen en Brainwash voorgedragen. In het najaar van 2024 verschijnt zijn debuutbundel Vuurbloem bij Lebowski Publishers.

Sad Banana poogt om vanuit het perspectief van een banaan naar de wereld te kijken. Vanuit inconsistente beschouwingen poogt die een existentiële fruitsalade te maken in de vorm van een muziekconcert. Vervuld met teksten die laveren tussen grootspraak en paniekaanval, kwetsbaarheid en kitsch, politiek en pastiche. Sad B. gebruikt hun voorliefde voor punk, rapmuziek en dadaïsme om een eigentijdse verklanking te maken van wat het betekent om een overrijpe banaan te zijn in een post-kapitalistische wereld. Het stemt hun droevig, maar tranen worden beats als je ze goed weet te gebruiken. Sad! 

Stefanie Parisius-Sewotaroeno (1993) is een Surinaamse schrijver van Javaanse komaf die voornamelijk doet aan dichtkunst. Zij groeide op in De Hulp, Commewijne en laat zich inspireren door cultuur, natuur en maatschappelijke kwesties. In 2016 won ze de Write Now! Publieksprijs, in 2022 was zij participant van Vrystaat Kunstefees in Zuid-Afrika en in 2023 stond een van haar gedichten in de haltentoonstelling ‘Famiri Familie’ van Stadsarchief Amsterdam en Nationaal Archief Suriname. Stefanie werkt momenteel aan haar debuut. 

Wietse Leenders (1997) schrijft graag verhalen waarin vertellers eerder zingen dan vertellen, personages struikelen en tussen de tijd raken, beren worden verhandeld, vaders omgekeerd achtervolgd worden en gekte altijd dreigt toe te slaan maar nooit echt toeslaat. Wietse studeerde Theaterwetenschappen (UU) en Creative Writing (ArtEZ). Hij publiceerde kortverhalen, o.a. in de Revisor, zijn afstudeernovelle werd genomineerd voor de Nieuwe Types Afstudeerprijs 2022 en hij nam in 2023 deel aan het Slow Writing Lab. Hij maakt literaire programma’s, geeft les op ArtEZ Arnhem, schrijft voor de Theaterkrant en is mede-oprichter van het nog in de schaduw opererende postpunkduo RIP Rib Ruimteschip.