Oude werken, jonge schrijvers 2020
Ondergetekende verklaart te zijn ingelicht over de aard en methode van de geschiedschrijving
door Jens Meijen
Achttien jonge Vlaamse en Nederlandse auteurs laten artefacten uit de Rijksmuseumtentoonstelling Slavernij spreken. Jens Meijen schreef een gedicht, geïnspireerd door een contract uit 1706 tussen plantage-eigenaar Jonas Witsen en schilder Dirk Valkenburg.
Contract tussen plantage-eigenaar Jonas Witsen en schilder Dirk Valkenburg, opgesteld door notaris H. Outgers, 24/27 februari 1706. Collectie: Stadsarchief Amsterdam
Jens Meijen
© Marianne Hommersom
Jens Meijen (1996) is afgestudeerd als letterkundige en werkt als doctoraatsonderzoeker in de politieke wetenschappen aan de KU Leuven. Daarnaast is hij journalist en recensent bij HUMO en De Morgen, redacteur bij Greenpeace Belgium en lid van de kernredactie van literair tijdschrift DW B.
In 2016 werd hij de eerste Jonge Dichter des Vaderlands van België. Zijn eerste dichtbundel, Xenomorf (2019, De Bezige Bij) werd bekroond met de C. Buddingh'-prijs in 2020. Je hoort Jens in de podcastreeks Groen Gebladerte van VRT en deBuren en met Ellis Meeusen maakte hij ‘Wat de honden aten’, een performance over klimaat.
In 2021 verschijnt zijn debuutroman De Lichtjaren bij dezelfde uitgeverij. Aan het slothoofdstuk werkte hij onder meer tijdens de Schrijfresidentie. Daarnaast schreef hij in Parijs het korte verhaal Constellaties, dat gepubliceerd werd in DW B (#4 2020).
De tekst waarmee hij zich kandidaat stelde voor de Schrijfresidentie, over Multatuli en waarheid, wordt gepubliceerd in het Jaarboek Multatuli.
In samenwerking met de lage landen verschenen de teksten in het Frans op les plats pays (vertaling Noëlle Michel) en in het Engels op the low countries (vertaling Laura Vroomen).
Meer over deze reeks
In de reeks ‘Oude werken, jonge schrijvers’ laten achttien Vlaamse en Nederlandse auteurs zich sinds 2018 inspireren door eeuwenoude artefacten uit het Amsterdamse Rijksmuseum.
Alles bekijken