Amsterdam door Vlaamse ogen – en in 2075

Eddy de Clercq (Gent 1955): eerste Nederlandse House –DJ, medeoprichter, programmeur en DJ van Club RoXY, Popcorn DJ (Belgie 1976-1977), organisator van feesten en evenementen o.a. de befaamde Discofeesten in de Brakke Grond en het De Miranda-bad.  
 
De Clercq begon in 1980 nachtclub De Koer in Amsterdam om zijn discofeesten een vast onderkomen te geven. De nachtclub bleef tot 1983 bestaan. Daarna organiseerde hij de Pep Club, een maandelijkse dansavond in Paradiso. In deze tijd werkte hij ook veel voor radio, o.a. voor VPRO waar hij een vast nachtprogramma invulde; ‘De Nachtuil Schudt Zijn Veren’. In 1986 nam hij met Peter Giele (kunstenaar, medeoprichter van Aorta) en Arjen Schrama (bassist van Tox Modell, oprichter en hoofdredacteur van Vinyl) het initiatief voor club RoXY. Hier was hij als programmeur verantwoordelijk voor de muziekprogrammering en het artistieke beleid, hij draaide er ook als DJ op zijn vaste vrijdagavond. Club RoXY club werd de tempel van de Nederlandse Dance-scene en brandde af tijdens het herdenkingsfeest na de begrafenis van Peter Giele in 1999. 
 
De Clercq kreeg voor zijn verdiensten in datzelfde jaar een Gouden Harp. Hij nam afscheid als House-DJ om zich meer en meer te concentreren op zijn werk als producer van muziek, o.a. voor de catwalk-shows van Viktor & Rolf, hij werkte voor het Koninklijk Huis en modehuizen als Prada (Miu Miu) en cosmetica gigant L'Oreal. 

Sanne De Wilde (Antwerpen, 1987) verkent het medium fotografie en doet dit aan de hand van onderwerpen die te maken hebben met de rol die genetica, identiteit en perceptie spelen in het leven van mensen en hoe dit gemeenschappen vormt en beïnvloedt en mensen kwetsbaar maakt in het oog van de maatschappij. Ze studeerde in 2012 af aan het KASK in Gent met het fotoboek The Dwarf Empire, waarmee ze meermaals in de prijzen viel. Ook haar portrettenreeksen van albino’s Snow White en Samoa Kekea werden bekroond. De British Journal of Photography selecteerde haar als een van ‘the best emerging talents from around the world'. Sinds 2013 woont ze in Amsterdam, waar ze onder meer voor De Volkskrant werkt. Voor deBuren fotografeerde ze in 2015 een citybook over Gent. 

Ivo Victoria, pseudoniem van Hans Van Rompaey (Antwerpen, 1971) woont en werkt sinds 2002 in Amsterdam. Hij publiceerde 6 romans waarvan verschillende genomineerd werden voor literaire prijzen. Zo belandde Gelukkig zijn we machteloos op de shortlist van de Libris Literatuur Prijs 2012. Zijn roman, Alles is OKÉ (2019) werd door NRC Handelsblad genomineerd voor de NRC Lezersprijs, als een van de 25 beste boeken van 2019. In januari 2022 verscheen zijn zesde roman: Behoefte om te drijven.  

Victoria is veelvuldig op de literaire podia terug te vinden als interviewer, voordrachtkunstenaar, en presentator. Hij schrijft ook korte verhalen, essays, en is vaste columnist voor de Vlaamse krant De Morgen en bij radioprogramma Spijkers met Koppen op Radio 2. Ook is hij een veelgevraagde voorlezer van luisterboeken. In 2021 werd hij genomineerd voor een Storytel Award in de categorie Beste Voorlezer België.

Benjamin De Roover (1996) is dichter. Hij studeerde in Gent en was jarenlang betrokken bij Auw La, een studentenvereniging voor poëzie en spoken word. Gedichten van hem verschenen onder meer in Samplekanon, Kluger Hans, Deus Ex Machina en Het Liegend Konijn. Hij is redacteur bij tijdschrift nY en werkt als boekhandelaar in Amsterdam. 

Marieke Ornelis (1999) is schrijver en theatermaker. Ze studeerde in 2023 af van de regieopleiding aan de Toneelacademie Maastricht en volgt nu de master Contemporary Theatre, Dance and Dramaturgy aan de Universiteit Utrecht. In haar vrije tijd verliest ze zich regelmatig in andermans dagboeken, autobiografieën en andere perversiteiten. Marieke resideerde in 2021 in Parijs met deBuren, maakte in 2023 de voorstelling "Tough Girls" bij Theater Mooi Weer in Rotterdam en speelt bij gelegenheid een woordkunst-concert met de band KRT op literaire festivals. Op dit moment experimenteert ze met kortverhalen in collage-stijl.  

René van Stipriaan is literair-historicus, met een ruime ervaring als onderzoeker, schrijver en presentator. Deskundig op het terrein van de Nederlandse literatuur, en met name de Nederlandse Gouden Eeuw. Ook de Italiaanse Renaissance, of de geschiedenis van België, in het bijzonder Wallonië, hebben zijn belangstelling. Hij werkte in de literaire uitgeverij en is betrokken bij de digitalisering van het Nederlandse literaire erfgoed. Op 30 oktober 2022 werd René van Stipriaan de Libris Geschiedenis Prijs toegekend voor De zwijger, Het leven van Willem van Oranje. Een dag later viel hem de Biografieprijs ten deel: Bijna een jaar eerder, op 16 november 2021, verscheen De zwijger; tijdens een plechtigheid in de Kloosterkerk in Den Haag werd het eerste exemplaar aangeboden aan Zijne Majesteit Willem Alexander. 

Selm Merel Wenselaers is historica, dramaturg, onderzoeker en auteur. In 2008 publiceerde ze het boek De laatste Belgen. Een geschiedenis van de Oostkantons (Meulenhoff/Manteau) en richtte ze mee het Geheugen Collectief op, een historisch onderzoeksbureau dat bekend werd door het onderzoek naar het oorlogsverleden van Willy Vandersteen. 

Naast haar werk als historica ontwikkelde Selm een theaterpraktijk, als dramaturg en cultureel producent. Ze werkt ook freelance als gespreksleider, curator, schrijver en onderzoeker. Momenteel schrijft ze aan het boek Grensmens, dat in het voorjaar van 2025 verschijnt, waarin ze een ode brengt aan de complexiteit van het mens-zijn en de voortdurende strijd blootlegt om acceptatie en zelfbegrip in een wereld die worstelt met genderdiversiteit.