Smeltwater | Winnaar Het Rode Oor 2020

De zon weet haar zelfs in de schaduw van de appelboom te vinden, kruipt steeds een stukje verder omhoog. Eerst haar enkels, dan naar haar knieën, tot hij haar paarse bikinibroekje raakt. Wat is ze wit, denk ik. Ze opent haar benen, zodat het licht er beter bij kan. Even wil ik de zon zijn.

‘Je hoeft het maar vier dagen met ons vol te houden, mam. Dan zijn we weer weg,’ mopperde Lucas. Ik zei niets en zette de pan met groentesoep op het vuur. Het zou een late lunch worden. Lucas kwam naast me staan, keek streng naar de zijkant van mijn gezicht, zoals zijn vader ook vaak deed. Ik haatte het hoeveel ze soms op elkaar leken. ‘Helena wil je gewoon wat beter leren kennen. Wat heb je toch tegen haar?’

Ik schuif de stapel wasgoed opzij, veeg het zweet van mijn voorhoofd en hoop dat het meisje me niet ziet, zo voor het slaapkamerraam. Ze ligt op haar handdoek. Afwezig roert ze met haar vinger in haar drankje. IJs rammelt tegen de zijkanten van het glas. Ze neemt een blokje tussen haar vingers en haalt het langs haar kaak. Het voelt vast fijn in deze hitte. Druppels water glijden naar beneden. Ik volg ze, maar blijf hangen bij de puntjes die brutaal door haar bikinitop priemen. Kijken mag, houd ik mezelf voor. Traag laat ze het ijs over haar hals gaan, steeds een stukje verder naar beneden. Ik neem plaats in de vensterbank en spreid mijn benen. Mijn hand glijdt onder mijn zomerjurk.

‘Wat studeer je, Helena?’ vroeg ik beleefd. Lucas liet zijn lepel luid in de kom soep vallen en keek me gespannen aan. ‘Genderstudies,’ antwoordde ze. Ze stak haar borst vooruit. Sinds wanneer droegen jonge vrouwen geen bh’s meer? ‘Wat wil je er precies mee gaan doen?’ Ze haalde haar schouders op. ‘Ik wil gewoon educated zijn, weet je.’ ‘Ah,’ zei ik alleen maar. Typisch. Lucas sloeg zijn arm om Helena heen. ‘Ze is woke, mam. Dat is zo belangrijk.’

Ze heeft haar top uitgedaan. Bloed suist in mijn oren. Haar kleine borsten zijn nog bleker dan de rest van haar lichaam. Met één hand giet ze zonneolie over zich heen, met de andere masseert ze haar borsten. Zichtbaar geil geworden, knijpt ze in haar tepel. Ik schrik ervan hoe nat mijn vingers zijn als ik mijn hand uit mijn slipje haal.

‘Heb je nog iets van pap gehoord?’ vroeg Lucas. ‘Die zit met Claire op Ibiza,’ antwoordde ik. Lucas klikte met zijn tong. ‘Vind je het nog moeilijk?’ Ik haalde mijn schouders op. ‘Het was makkelijker geweest als ze geen zusje van jou had kunnen zijn.’ Helena keek me medelevend aan. ‘Ik snap het niet hoor, Franka. Je ziet er goed uit. Misschien moet je ook een jonge vent. Zo eentje die op zoek is naar meer ervaring.’ ‘Jezus, schat. Dat is mijn moeder!’ Lucas trok een vies gezicht. Helena grijnsde, stak een stukje stokbrood in haar mond en keek me aan.

Om er beter bij te kunnen, zak ik achterover in het kozijn en plaats mijn voet op de wasmand onder het raam. Ze heeft opnieuw een ijsblokje uit het glas gevist en wrijft ermee over haar dijen. Langzaam beweegt ze in de richting van haar bikinibroekje, schuift de stof opzij en duwt het ijs vluchtig bij zichzelf naar binnen. Mijn keel is droog. Ik wil haar ruiken, het zoutige smeltwater tussen haar benen weglikken, zachtjes aan haar zuigen. Ik heb dorst.

‘Ik rijd even langs opa en oma,’ zei Lucas en hij maakte een kusgebaar naar Helena, die net de trap op liep. Ze glimlachte naar hem en verdween naar boven. Toen ze niet veel later weer in de keuken stond, was haar magere lichaam gehuld in een paarse bikini. Ze maakte limonade voor zichzelf, opende de tuindeuren en liep het gras op.

Haar hoofd hangt achterover, kreunend geeft ze toe aan haar vingers die steeds sneller over haar klit wrijven. Ik volg haar tempo, zweet gutst langs mijn hals omlaag. Dit kan echt niet. Ik bijt op mijn lip, kijk niet weg. Plots schiet haar hoofd omhoog. Ik schrik, wil me wegdraaien, maar het is te laat. Helena staart me indringend aan. Ik vraag me af of ik iets moet doen, of ik nog snel kan verdwijnen. Dan krullen haar mondhoeken omhoog. Terwijl ze me aankijkt haalt ze haar hand tussen haar benen vandaan. Ze staat op, knipoogt en loopt richting de voordeur. Als versteend blijf ik zitten. Wat gebeurt er? Ik hoor voetstappen op de trap. Snel trek ik mijn jurk recht. De deur gaat open en Helena komt binnen. Ze komt voor me staan en glimlacht. ‘Ik zei nog tegen Lucas dat we het goed met elkaar zouden vinden.’