De Olympische medaille
Vijf uitgeholde bollen schitteren als vergeten kerstverlichting bovenaan het Grand Palais.
Een kapitaal-bacchanaal van de bourgeoisie, vermomd als intercontinentaal cultuurfeest.
Vijf verloren led strips flikkeren in de ogen van de straatvegers, de havenarbeiders, de
bakkers, de straathoekwerkers en de moeders van neergeschoten tieners.
De een zijn dood is de ander zijn stroboscoop.
Vijf penisringen kleuren rood, groen, geel, zwart en blauw.
De ingang van een darkroom die lijdt onder de stijgende prijzen van de huurmarkt.
Vijf anussen die bij elke euro aan winst van kleur veranderen.
Een patriarchaal orgie op kosten van de politieke zaak,
monetaire masturbatie bovenop het gezicht van de onderklasse.
Vijf galgen voor de hoofden van Azië, Oceanië, Europa, Afrika, Noord- en Zuid Amerika.
Vijf gezichten verlichten dit performatief anachronisme,
dit postmodern retro-bal voor oude grijze mannen in maatpak betaald met oorlogsgeld.
Bij elke parkeerplaats die wordt ingenomen, ligt een stervend kind dat met haar laatste adem
de marseillaise zingt.
Ondertussen dansen kalende mannen op het geluid van bonzende, ambitieuze, jonge
getrainde lijven. Er wordt gesnoven, gespoten, gehuild en met losse handjes gewuifd vanuit
de VIP-lounge.
Une coupe de champagne pour les vainqueurs!
Op de eerste plaats: Kapitaalaccumulatie
Op de tweede plaats: Poetin
Op de derde plaats: Netanyahu
Op de vierde plaats: Macron
Op de vijfde plaats: .....
Vijf slijpschijven doorklieven onze Liberté, Égalité en Fraternité.