mijn script

mijn script 

wat moet ik doen in een maatschappij 
waar mijn waarde alleen afhangt van 
hoe goed ik kan leren, wat ik kan presteren 
hoeveel ik uit mezelf kan putten om mezelf uit te putten 
om uiteindelijk het liefst zo weinig mogelijk voor mezelf te nemen 

hoe kan ik bloeien een maatschappij 
waar mijn stem alleen telt als het gebruikt wordt om te beamen 
bijvoorbeeld slogans zoals “sneller, hoger, sterker – samen” 
ja, mooi, maar zo snel als verzonnen weer vergeten 
dat samen echt betekent samen, en niet: 
“alleen als de status quo geen ongemak ondervindt” 

echt, wat zijn de kansen dat ik overleef in een maatschappij
waar mijn veiligheid afhangt van mijn conformiteit 
zogenaamd mijn eigen ding kan doen natuurlijk 
zolang binnen de arbitraire acceptabele mate van authenticiteit  

oh, als ik maar wist wat ik moest doen voor zo’n maatschappij 
om eindelijk gezien te worden als een volwaardig mens 
met doelen en dromen en als enig gewenst resultaat 
geluk geven, verspreiden, delen, aansteken 
om te leven zoals het leven bedoeld was om te leven 

maar het ziet ernaar uit dat wat ik moet doen tegen deze maatschappij 
is haar wakker schudden en te schreeuwen: 
het kan anders, wij zijn hier voor meer dan dit 
een wens volgens velen naïef en ongelikt 
maar weerstand moet ergens beginnen 

toch ergens in mijn achterhoofd een stemmetje: 
doe dit niet, volg gewoon het script 
en daarna nog een ander stemmetje: 
weerstand staat ook in het script 
dus eigenlijk wat ik ook doe: ik volg gewoon het script 
mijn script.