'Ik hoop op wat meer deugdzaamheid'

Terwijl ik 's ochtends m’n koffie opslurp en door Instagram scrol stuit ik op een bericht van Diet Prada. Hét Instagram-account dat je op de hoogte houdt van populaire en sappige ontwikkelingen in modeland. Dit keer over Balenciaga. Het modehuis, onder artistieke leiding van Demna Gvasalia, publiceerde een campagne waarin kinderen poseren met pluche beren die gekleed zijn in bondage outfits.

In een andere campagne van hen die gelijktijdig uitkwam, is een document zichtbaar waarin het Amerikaanse Hooggerechtshof uitspraak doet over de omgang met kinderporno op online platforms en geen deel uitmaakt van vrijheid van meningsuiting. De twee campagnes worden, geheel terecht, aan elkaar gekoppeld. Er volgt een mediastorm, het merk en de ontwerper worden tot verantwoording geroepen en moeten excuses maken.

Wéér iemand gecanceld dacht ik. Het afgelopen jaar hebben we, internationaal en nationaal, veel publieke figuren en organisaties gecanceld zien worden. De oorzaken verschillen maar het resulteert vaak in een veroordeling aan de schandpaal. Niemand is meer veilig voor het alsmaar groeiende morele kompas in de maatschappij. En dat is maar goed ook. 

Tegelijkertijd hoor ik ook tegengeluiden. “Je mag niets meer zeggen”, “alles moet zo politiek correct” en “moet ik nu continu op mijn tenen lopen?” Nou eigenlijk wel ja. Juist nu we van crisis naar crisis leven hoop ik op wat meer deugdzaamheid. Het lijkt me helemaal niet verkeerd als mensen meer oplettend moeten zijn op uitspraken of, zoals bij Balenciaga, artistieke uitingen. Daarbij moet het recht op vrijheid van meningsuiting verdedigd worden. Dat kan alleen als we oplettend zijn dat het niet te pas en te onpas wordt ingezet om ongefundeerd gal te spuwen. 

Wie weet leidt het dan naar een morgen waar er minder ruimte is voor racisme, islamofobie, validisme, seksisme, xenofobie, anti-LHBTIAQ+ haat en andere vormen van uitsluiting. Tot die tijd hoop ik op veel meer cancelmomenten want, er is werk aan de winkel.