Detentienotities rondom spel.
Het Corona-virus hield Daan de Jager twee weken gevangen. Tijdens de laatste zes dagen van zijn ziekbed sleepte Daan zich eenmaal daags van de bank naar het bureau en kraste deze notities op het blad.
|
Je lichaam een speeltoestel/ negentien kleine jongetjes/ met kartonnen kroontjes/ gebruiken je aderen als glijbaan/ niet om naar beneden/ maar omhoog te geraken/ via je ribbenkast kopje/ duikelend richting je hoofd/ waar ze je gedachten opvreten/ nog voor je gezien hebt/ wat je ze eigenlijk serveert.
Mij resten de schil en de pit.
||
Een bunzing vrat zich likkebaardend een weg in het lijf van ons konijn. Het dier trok het vleesloze konijnenvachtje aan als hermelijnenmantel, opende het hokje, ging op zijn achterpoten staan, knikte naar ons en liep de tuin in.
|||
Je wilt wel meehuppelen, maar je gedachten zijn te zwaar. Je benen krijgen je romp nog wel, maar je hoofd niet meer opgelicht.
||||
Nu elk woord de energie van een zin vraagt. Elke zin die van een hoofdstuk. Is het landschap achter de woorden dan ook ingedikt?
||||Speel met de volgende gedachte: De wattenstaaf gaat zo diep je neus in dat je gedachten eraan blijven kleven. De tester draagt niet alleen beschermende kledij tegen het virus, maar ook uit angst om besmet te raken met je gedachten.
|||| |
DOE-HET-ZELF-DRAMA
Om thuis op te voeren. Plezier gegarandeerd.
PERSONAGES
Een wesp met opgewonden angel (evt. van papier maché), een kruisspin (evt. van papier maché), menselijk echtpaar in een jampot met takjes en bladeren (vergeet de gaatjes in het deksel niet),
Ludwig Wittgenstein.
Eerste akte
Aan een tafel zitten de spin en de wesp. Op de tafel staan de jampot met het echtpaar, daarachter Ludwig Wittgenstein. Hij leest als een dominee uit zijn Philosophische Untersuchungen.
WESP: Waarvan was dit ook alweer een allegorie?
SPIN: Geen flauw idee.
De daaropvolgende aktes zijn improvisaties. De angel van de wesp
dient in de derde akte af te gaan.
Op een gegeven moment:
EINDE.
