Nieuw Geluid

Coronahondblues

door Tuly Salumu

Datum 13 januari 2023

Op vraag van Radio 1 blikken 9 kandidaten van Nieuw Geluid terug op de voor hen meest memorabele gebeurtenis van 2022. Hun columns waren tijdens de kerstvakantie te horen tijdens Het Jaar van Radio 1. Met kandidaat Tuly Salumu kijken we terug op de toename van het aantal asieldieren na corona.

Dit jaar was voor mij geen wandeling in het park. Het is nog altijd oorlog in Europa, thuis loop ik rond in thermisch ondergoed, mijn favoriete mosterd is onbetaalbaar geworden en mijn hond en ik moesten in therapie.

Dat laatste viel me nog het zwaarst. Ik heb altijd gedacht dat ik een eigenzinnig mens was, een rebel. Maar tijdens de sessies met Django bleek ik toch niet zo origineel als ik dacht. De miserie begon een jaar geleden, toen ik Django in huis haalde. Het was nog volle coronaperiode, ik werkte minder en wandelde meer. Ik sloeg aan het koken en stak kaarsjes aan. Corona was vreselijk, jazeker, maar bovenal gezellig. Django was de kers op de taart van al die huiselijkheid, en een speelkameraad voor de kinderen. Dankzij hem bleef ik relaxed. Mij zou de ratrace niet meer liggen hebben! 

Twaalf maanden en ettelijke kapotte sokken later weet ik wel beter. Django zit inmiddels in zijn puberteit. Hij heeft snoezige druiloogjes, maar bijt gemeen in je tenen. Of in je been, of in je hand. Tot overmaat van ramp kijken de kinderen niet naar hem om, behalve als hij weer eens met hun lego aan de haal gaat. Ook al dat wandelen gaat op de duur vervelen, zeker als je tot over je oren in het werk zit. Waar was ik in godsnaam aan begonnen?

Blijkbaar ben ik niet de enige met de coronahondblues. Tijdens de pandemie kochten we ze massaal, vandaag willen we er massaal weer vanaf. Deze zomer trokken asielhouders aan de alarmbel. De hokken zaten vol met gedumpte honden wegens te druk, te vuil of omdat de kleur van hun vacht niet paste bij het interieur. En ik schaam me kapot maar ik herken me in de verhalen. Ook ik heb soms spijt van mijn impulsieve aankoop. Nu pas besef ik dat een hond een levend wezen is en geen accessoire.

Maak u geen zorgen beste luisteraar. Met Django gaat het opperbest. Terwijl ik dit stukje schrijf, bijt hij vrolijk in mijn tenen. Ik koos niet voor het asiel maar voor therapie. De uitkomst? Minder werken, meer wandelen. Zo doet Django uiteindelijk toch waar ik hem voor heb gekocht. 2022, wat een 'hondenjaar'.

© Sarah Van Looy

Tuly Salumu is journalist en schrijver. Daarnaast geeft ze les, en werkt ze voor VRT Educatie. Haar werk verscheen in De StandaardHet Nieuwsbladrecto:verso en MO* Magazine. Ze schrijft vooral over identiteit en colorisme in ‘regenbooggezinnen’, ouders en kinderen met een verschillende huidskleur.

Organisatie: deBuren & Radio 1