Stel: je bent overleden en tot jouw grote verbijstering kom je in de hel terecht. Niet dat je het niet had verwacht maar toch. Evenwel is de duivel nog de slechtste niet want je krijgt een deal aangeboden. Elke dag wordt je een loterij voorgesteld. Doe je niks dan gebeurt er ook niks. Maar zeg je, prima, vandaag doe ik mee, dan wordt het spel gespeeld en is de uitkomst bindend. Op de eerste dag zijn er twee lotjes om uit te kiezen, één met Hemel op (wit) en één met Hel op (zwart). Op de tweede dag zijn het er vier, drie wit en één zwart en opnieuw mag je één lot trekken. Op de derde dag acht, zeven wit en één zwart …. Het patroon is duidelijk: elke dag verdubbelt het aantal lotjes waarvan maar één zwart en je mag één lot trekken. Let wel, je kan echt maar één keer deelnemen. De dag dat je meedoet, zit je na de trekking of eeuwig in de hel of eeuwig in de hemel. Wat doe je?
De eerste dag laat je mooi voorbijgaan want een kans van een op twee is te riskant. De dag nadien heb je drie kansen op vier om de hemel te winnen, je zou gek moeten wezen om zo’n risico te nemen. Maar dag twee is ook niet goed want dag drie heeft nog betere kansen. En dan zie je het: de duivel is wel degelijk de slechtste want voor elke dag is de dag nadien iets beter dus blijf je wachten en wachten of, anders gezegd, je blijft eeuwig in de hel en je hebt de hemel definitief verloren. Dat je een eeuwigheid in de hel doorbrengt heb je maar aan een persoon te danken: jezelf! Een straf de duivel waardig, perverser krijg je het niet.
Dit curieuze verhaal is niet bedacht door een fictieschrijver hoewel het in de handen van Jorge Luis Borges iets waanzinnig moois zou hebben opgeleverd. Het is wel bedacht door wiskundigen, economen, psychologen en filosofen. De duivelse weddenschap hoort thuis in de zogenoemde speltheorie, een respectabele tak in de vermelde disciplines. Speltheorie is de wiskundige theorie die probeert te begrijpen wat het betekent om in gegeven omstandigheden, met de nodige onzekerheden en toevalligheden, uit een aantal alternatieven een keuze te maken en wel zo dat die keuze op één of andere manier kan verantwoord worden. Weinig verrassend is speltheorie zeer goed toe te passen op … spelen. Denk maar aan schaken. Gezien het de bedoeling is om te winnen, zullen alleen die zetten gekozen worden uit alle mogelijkheden die de kans op winst groter maken. Zo ook zal wie een sudoku invult de cijfers zo plaatsen dat aan de voorwaarden voldaan is: op elke rij, op elke kolom en in elk drie maal drie vierkantje komen de cijfers één tot en met negen voor.