Besmette Stad

Geborgenheid

door Kaya Erdinç

Datum 20 augustus 2020
Door
Kaya Erdinç

Kaya Erdinç geeft met 'Geborgenheid' een artistiek antwoord op 'Asta Nielsen' uit Paul van Ostaijens bundel Bezette Stad.

Geborgenheid

Iemand die ik ken,
komt altijd geheel tot zichzelf als hij denkt aan
een heel 
fijn
kamertje

uit een film van Yasujiro Ozu

Dat kamertje
hangt wat rond,
nutteloos te wezen.

Alleen tijdens de grote poetsbeurtscène
raakt het voor een ogenblik door onze blik bevolkt.

Mijn vriend zet de film dan stil,
en kijkt heel lang
naar dat kamertje

Hij kijkt er langer naar
dan de film zelf, ook al is het de film zelf

De grote poetsbeurt, als de droom die je je niet herinnert
maar die toch zijn werk doet,
doet me aan de isolatieplicht denken
die iedereen nu alweer vergeet,
samen met alle aandacht voor elkaar. 

Als flarden van vlinders, auseinanderreißend
Ik zie hun tastbaarheid versnipperen. 

Je kunt hun vleugels enkel voelen en
de ervaring van die tijd
Als dergelijke filmbeelden je bij zo’n aanraking terugbezorgen.

Kaya Erdinç leest voor:

 

© Marianne Hommersom

Kaya Erdinç (1994, Maastricht) schrijft, maakt films en is onlangs begonnen aan een ervaringsgericht onderzoek naar handvaardigheid, waarin hij zijn persoonlijke socialisatie als digital native bevraagt in relatie tot het lichamelijke.