© Lies Van Gasse
Dit artikel ontstond op basis van een residentieproject van het Vlaams-Nederlands Huis deBuren in samenwerking met de Stichting Biermans-Lapôtre.
door Lies van Gasse
We vroegen de schrijfresidenten om zich te laten inspireren door een minder bekend museum in Parijs.
Lies Van Gasse zoekt naar mengvormen van poëzie en beeld. Ook tijdens de schrijfresidentie van deBuren in Parijs in 2014 haalde ze haar penselen boven. Dat resulteerde in deze graphic poem over Hôtel Dieu, een historisch ziekenhuis. Dit getekende gedicht − of deze poetische tekeningen − werd gepubliceerd in haar boek Zand op een zeebed.
© Lies Van Gasse
Dit artikel ontstond op basis van een residentieproject van het Vlaams-Nederlands Huis deBuren in samenwerking met de Stichting Biermans-Lapôtre.
Lies Van Gasse (1983) is dichter, beeldend kunstenaar en leraar. Ze wordt gewaardeerd als dichter, maar publiceerde ook de graphic poems Sylvia, Waterdicht, Exodus en Zand op een zeebed. Met Annemarie Estor werkte ze jarenlang aan Het boek Hauser, een gedicht in woord, film en postkaart. Samen met Peter Theunynck maakte ze de grafische biografie Nel, een zot geweld, over Rik Wouters en Oma is kwijt, een jeugdboek over dementie. Haar meest recente wapenfeit is Een held, waarin ze op een speelse manier het oeroude verhaal van Gawein en de Groene Ridder hervertelt in woord en beeld, in een voorleesboek voor jong en oud. Van Gasses werk valt op door de haast natuurlijke brug tussen tekst en beeld, die op fascinerende wijze gemixt worden. In 2016 werd ze daarvoor bekroond met de Dirk Martensprijs.
Alles bekijken