De sleutel
Sakina El Kaddouri
Sakina El Kaddouri schrijft gedichten en slam poetry. Haar teksten zijn maatschappelijk bewogen, en zoeken de spanning op tussen persoonlijke verantwoordelijkheid en dat van het collectief. Tijdens Nieuw Geluid Live was ze niet enkel gastvrouw, maar sloot ze de avond ook af met een stuk slam poetry.
De sleutel
Ik wandelde naar huis en ik ging de sleutel in mijn deur steken
Ik stond stil, keek naar de sleutel in mijn hand en dacht:
Hoeveel Nakba’s nog?
Hoeveel bombardementen
Gefinancierd door de centen
Van landen in onze eigenste Europese Unie
Hoeveel levens van ouders,
Of kinderen
Nu wezen
Maar het enige wat we in onze kranten zullen lezen
Is een hol neutraliteitsgegeven
Dus, Vlaamse media en politici
Kunnen jullie zo snel mogelijk beginnen spreken
Over onderdrukking en geweld
Palestijnse levens die worden weggeteld
In plaats van ‘een conflict’
Waarbij de zoveelste Palestijn stikt
In de handen van het israëlitisch leger
Het zou ons allemaal moeten aangaan
Dat een heel menselijk bestaan
Etnisch gezuiverd wordt met onzuivere praktijken
En het Westen dat maar blijft toekijken
Wanneer zegevierende zionisten,
Woorden met daden betwisten
Een ‘Free Palestine’ wordt beantwoord met een ‘death to Arabs’
Woorden worden beantwoord met kogels
En boren gaten in onze geschiedenisboeken
Ik vraag me af
In welke hoeken
Kan men nog schuilen wanneer je hele huis met de grond gelijkgemaakt werd?
Maar geen erg, het was pas na een waarschuwing
Dan spreken we van een semi-rechtvaardiging
Pas op, je privileges plakken kleppen op je ogen
Dus moeten we de straten wel opkomen
Om te betogen,
Misschien kan je ons dan horen
To quote Desmond Tutu: “If you are neutral in situations of injustice, you have actively chosen the side of the oppressor.”
Dus nogmaals, politici en media,
Kijk naar de sleutel in jullie handen en vraag jezelf af
Hoeveel Palestijnen nog?
Foto: Marianne Hommersom
Sakina El Kaddouri
Sakina El Kaddouri (1998) schrijft, skate en scandeert op het dichtstbijzijnde protest. Haar teksten zijn activistisch en maatschappelijk bewogen, en ze zoekt steeds de grens tussen persoonlijke verantwoordelijkheid en dat van het collectief. Naast haar eigen poëtische optredens is ze ook te vinden als host op podia.