Er is een republikein die we niet begrijpen. Die brult - dag in dag uit - dat hij het koningshuis niet erkent. Raast er dan een keertje een kroonprins in een auto voorbij, wordt de sukkelaar op zijn voorbeeldfunctie gewezen. Wat wil die Van Den Driessche eigenlijk?
Voor ons is die prins alvast geen groter voorbeeld dan eender welke bestuurder die dat smogalarm van 90 km per uur gisteren aan zijn laars lapte. In de ‘tsjevenlogica’ zal die gedachtegang misschien steek houden, waar wij vertoeven - noem het de realiteit - behoort dit tot het domein van de kletspraatjes. Van een rechtgeaarde republikein verwachten we iets anders. Zeker als zijn ‘republikein zijn’ hem niet belemmert op die fraaie senaatzetel in dat vervloekte koninkrijk te blijven zitten. Zijn derrière heeft ondertussen een even grote gewenning aan het peluche waarop ook zijn collega-senatoren (de bovengenoemde) prins P., prinses A. en prins L. vanuit rechtswege plaatsnemen. Op zijn minst een kleine paradox. Maar, wie maalt erom? Niet de kranten die het verhaal van Pol gretig oppikken. Niet de openbare informatiezender. Daar is men te druk met het inschakelen van de radiopresentatrice om een erotisch verhalenbundeltje - jaja, zij schreef ook een geil iets - als bijproduct bij een krant te promoten. Alleen op de wereld. Iemand zou daar eens een boek over moeten schrijven.