Ze ging op kraambezoek. Vanwege de gezinsuitbreiding had het stel een nieuw huis toegewezen gekregen en de jonge, nog herstellende moeder gaf haar kind de borst in de huiskamer van de onafgemaakte woning. Tussen de verhuisdozen, het stof en de verflucht had ze sereen naar haar baby gekeken, zo uitgeput dat ze geen energie meer had voor gêne of irritatie. Halverwege de koffie en het uitpakken van de cadeautjes kwam de huisschilder naar beneden gestommeld, het was X. Hij leek zich een beetje te schamen, haar daar tegen te komen in zijn besmeurde schilderkloffie. Ze hadden alle drie bij elkaar op school gezeten en de moeders van de jonge moeder en X waren bevriend met elkaar. Zo was hij waarschijnlijk aan deze schilderklus gekomen. Op dezelfde manier was ze jaren geleden, toen ze net begonnen was met haar studie, serveerster geweest op een kerstborrel bij zijn ouders thuis.
Ze had ja gezegd tegen de klus, want het werd goed betaald. Rondlopen op een feest in een sloof terwijl de mensen waar ze vroeger mee op school had gezeten vroegen wat ze nu deed, was een stuk vernederender geweest dan ze had verwacht. Ze gaf immers niets om de oud-schoolgenoten en wat ze nu deden, maar toch voelde ze beschaamd over haar ondergeschikte positie en die lelijke sloof. In de enorme huiskamer hing een schilderij in somber figurisme à la Pyke Koch waarop de moeder van de jonge gastheer was geportretteerd op een balkon in een groene jurk omringd met veelzeggende symbolen; een bloem in de hand, een stenen beeldje op de balustrade, een stad in de verte. Het was onduidelijk waar de familie haar fortuin oorspronkelijk mee had verdiend, maar dat duistere begin was nu volledig opgelost in de prettige welvarendheid van een ruime villa in een chique buurt. Wat zou er van die mensen zijn overgebleven zonder het familiefortuin om door te geven aan hun enige zoon? Hij leek zich nu op zijn beurt te generen de schilder te zijn terwijl zij op visite was. De restanten van dat eerdere leven, van klasse en status, waren moeilijker af te schudden dan ze hadden gedacht.