Multiplayers | Finalist Het Rode Oor 2021

We spelen bij jou thuis op de Playstation en vechten als duo tegen twee vrouwen met leren handschoenen en grote borsten. Jij bent de hoofdpersoon van het spel: een grote man, donkere ogen en een ontbloot, gespierd bovenblijf met een litteken op de borst. Ik ben een samoerairobot en dek je. Ik heb geen spierballen, zwaardvechten is mijn specialiteit. Wanneer ik tegenstanders in hun been snijd, sla jij ze knock-out.

Met je tong een beetje uit je mond zit je op het puntje van de bank en druk je fanatiek op de knoppen van de controller. Je loopt voor mij uit en stompt de blondine in haar gezicht. Zij valt kreunend op haar knieën. Je kijkt mij aan.

‘Kom op,’ zeg je, ‘wel rugdekking geven.’

Ik laat de samoerairobot vlak naast je staan. Op het scherm raken onze schouders elkaar. Hoe dichter we bij de vrouwen komen, hoe meer ze zich terugtrekken. Als ze met hun rug tegen de muur staan, steek ik het zwaard in het been van de brunette en trap jij haar in de buik. Nice teamwork, verschijnt er in beeld. We krijgen tien bonuspunten.

‘Lekker man.’ Je glimlacht naar me. ‘We hakken die kutten in de pan.’

Zo onopvallend mogelijk schuif ik over de bank een paar centimeter naar je toe. Ik doe mijn benen wat uit elkaar. Ik kan je bijna aanraken. Zou je het merken als mijn knie tegen die van jou komt? Ik stel me voor hoe mijn huid de schram aantikt die jij eergisteren bij straatvoetballen opliep, omdat ik je blokkeerde. Hoe vond jij dat, onze lichamen tegen elkaar? Je had niet verwacht dat ik sterk genoeg was, hè? Dat zag ik wel aan de manier waarop je mijn uitgestoken hand afwees en zei dat het wel ging.

De blondine is over mij heen gesprongen en slaat mij. Mijn controller trilt.

‘Wat doe je?’ roep je, ‘vecht terug!’

Ze geeft me opnieuw een stoot. De controller trilt weer.

Je pauzeert het spel en kijkt me vragend aan. Je richt jouw blik op het grijze plastic dat ik met mijn handen tussen mijn benen vasthoud.

Zonder dat ik iets heb gezegd, knik je glimlachend.

‘Ik begrijp het al,’ zeg je. ‘Hier, dit is nog beter.’

Met je rug tegen het kussen leun je achterover. Nu raken onze knieën elkaar. Je legt de controller op jouw gulp, hervat het spel weer en vouwt jouw handen achter jouw hoofd. Terwijl de blondine mij mept, haalt de brunette jou onderuit. Hoe meer zij jou stompt en trapt, hoe sneller het plastic tegen jouw kruis trilt.

Je zucht glimlachend.

‘Leef je uit schatje,’ zeg je, als de brunette jou een catapult kick geeft.

Mijn blik kan ik niet van jouw kruis af houden. Ik krijg een stijve. Wanneer je me aankijkt, ben ik bang dat ik rood word.

‘Waar wacht je op?’ zeg je. ‘Laat die meiden het werk doen.’

Ik leg de controller zo op mijn kruis, dat die de bobbel voor jou moet bedekken. Ik heb het plastic amper neergelegd, of de blondine stompt me in mijn buik. Getril tegen mijn stijve. Mijn buik spant zich aan. Ik kreun zachtjes. Jij glimlacht, begint ook te kreunen als de brunette jou met een karatetrap vloert. Je haalt jouw handen achter jouw hoofd vandaan en legt ze op de controller.

‘Wie vind jij het lekkerst?’ vraag je met een gefixeerde blik op de tv.

Ik haal diep adem. ‘Die van jou.’

Je knikt, bijt even op jouw onderlip en zegt: ‘Ik ook.’

Met de controller schuur je over jouw gulp. Zo te zien ben jij ook hard. ‘Kijk die tieten,’ zeg je, ‘die zijn echt geil. Goed zo, sletje. Maak me maar kapot.’

Ik stel me voor hoe je jouw gulp opent, jouw pik tevoorschijn haalt en jezelf, met trage bewegingen, boven de controller aftrekt, nee, boven mij en ik het voor jou af mag maken. Ik heb het gevoel dat ik klaarkom, maar dan stopt de controller met trillen en verschijnt er game over in beeld.

Voor een paar seconden laten we het plastic op ons liggen.

Na een stilte zeg je: ‘Zo is verliezen best lekker.’

Ik houd mijn blik op de tv gericht, probeer me te focussen op hoe mijn samoerairobot onder jouw karakter ligt. Op het scherm komt de optie voor revanche.

Jij zucht, haalt de controller van je broek en legt hem op tafel.

‘Zullen we buiten een potje voetballen? Het duurt nog wel even voor m’n ouders terug zijn.’ Je kijkt van mijn gulp naar mij en lacht. ‘Of heb je een natte in de broek?’

‘Fuck jou, nee.’ Ik lach door mijn neus, draai mijn gezicht weg. ‘Daar is meer voor nodig.’ Ik duw mijn benen tegen elkaar en leun voorover, in de hoop dat de stijve snel verdwijnt.

Beeld door Shamisa Debroey