Witte vlekken verloren in de vlakte

Joana is naar het dorp gekomen omdat ze van de vlakte houdt. Het gemakkelijk te vergeten plaatsje telt nog slechts een twintigtal vooral oude inwoners, het is ver van het lawaai van de stad verwijderd. Desondanks broeit er iets, onderhuids. Joana ontdekt een levendigheid die nog bestaat in roddels, een dorpsgek en enkele intriges. Toch lijkt vergetelheid hier op de loer te liggen. De schavende tijd laat de golvende vlakte niet ongemoeid