'The Show Must Ego on': gedichten

Datum 5 december 2016

Leen Pil neemt deel aan Talent op Tilt en koos ervoor een reeks gedichten te schrijven.

Dit voorjaar begon het Vlaams-Nederlandse talentontwikkelingsprogramma voor schrijvers Talent op Tilt. Op 12 oktober bezochten de deelnemers In WIELS The Show must Ego on, de eerste grote solotentoonstelling van de Nederlandse kunstenaar Erik van Lieshout in België. Ze kregen een rondleiding door de kunstenaar zelf en de opdracht een artistieke reflectie te schrijven. De vorm was volledig vrij. Dit is de bijdrage van Leen Pil, die voor een reeks gedichten koos.

The Show Must Ego On - gedichtenLeen Pil

 

COVEREN

Ik heb liever dat er iets aan de hand is, een zijgeboorte, twee valse borsten. Ik werk graag met covers,een cover met kopieermachine en stift gemaakt, potlood op een hoes van een Beethovenplaat, de tekst doorkrast, een eigen titel bijgeschreven.Ik vergelijk. Ik zoek conflicten op. Ooit vertelde mijn grootmoeder me dat vogels elkaar niet doden, wat er ook gebeurt. Ze zijn er gewoon niet toe in staat. Het zijn de woorden van Jabbar. Als je zijn stem dubbelt, is dit exact wat je krijgt: multaka* op het middaguur.Op een dag slaag ik erin een vol uur naar zijn gezicht te kijken. Dat is nodig,anders begrijp je niet waarom ik het duel verlies.

 

KELDER

Tegen de achtergrond van fluweelblauw komt het licht onder een kier vandaan, een kat nog warm van de slaap.Zo is de dag begonnen. Zuiver en traag. Zoek me daar.Niet in de beslotenheid van een kamer, niet tijdens de rust. Vergeet de avond en de nacht, ik trek me niet terugachter plastic windschermen met gaten of zandvangers aan de kust. Ik deel mijn dromen rechtopstaand.In de handen van mindere goden zou het dwaling zijn of saaie herhaling, hier is het een kracht om te handhaven zonder uitgeput te raken. En dat is goed. Ik lach om wie in alle ernst naar waarheid zoekt.

*multaka = Arabisch voor ‘ontmoeting'

XXXXXXXXXXXX DOG XXXXXXXXXXXXXX

We staren uren naar het reservaat tot het gaaswerk dwars in onze slokdarm blijft steken. Gaten als ruiten zonder ziel.We drinken, zoeken verlichting, het hoofd aldoor naar links en rechts bewegend maar het water loopt niet meer omlaag.  We happen naar lucht. Jammer, uit lucht worden de mooiste meisjes geboren, uit koelte de eerste schreeuw. We spoelen onze mond, de afrastering bewaart de jonge vrouwen, als de halsband rond de honden die we zijn kwijtgeraakt.We doen waar we goed in zijn, we wachten en dromengefragmenteerd, klampen ons aan schema's vast, aan ellenlange roosters. Daarna is er niets meer gebeurd. Enkel de insecten lagen voor de slaapkamerdeur.

EILAND

Te heet voor veel leven op dit uur, klein en dicht bij de oever, vinden we eilanden een gedroomd middel om tijdens droogte de aandacht vast te houden, beter dan een roeiboot, dus daar is de vangst:er zit een beest op de eerste rij, dode mensen in het ruim, het is een oude geschiedenis van hekkenen podia bouwen, van overnachten op zee.Het liefst zoeken we een groeimarkt voor vriendinnen en bomen, offeren we de argelozen voor de regenin rood, geel en blauw, de kleur van het leger. We nodigen onszelf uit, wat zal er gebeuren?We zijn niet de enigen. Vanuit de achtergrond zwaaien vrijgevochten jongens naar detentiehuizen, een versnipperende wereld in hun hoofd.Twee vrouwen met binnenpretjes hebben elk een plekvoor het glasgordijn gekozen, strelen elkaar in een vingerknipritme, sluiten de badkamerdeur. Hoor je de slag in het slot, het is de naakte dood.

 

 

Benieuwd naar wat er nog meer uit de pennen vloeide?

Talent op Tilt is een talentontwikkelingsprogramma van Tilt en deBuren. Zes auteurs scherpten dit voorjaar hun pen: Giuseppe Minervini, Jens Meijen (de eerste Belgische Jonge Dichter des Vaderlands), Loren Brouwers, Marjolijn van de Gender, Bart Smout en Leen Pil. Tilt en deBuren haalden hen in het najaar naar het podium met een bijzondere schrijfopdracht: 'Volg een onbekend persoon op social media en laat je inspireren.' Gemist? Lees hier hun teksten!